Gezi fotoları devam :)

Burasıda Kırklarelinin meydanı soldan sağa: Rıfat abim, Gözde ablam,Dayım ve Annem var

birde tabiki de ben..

Mert sonunda yılın ilk dondurmasıyla tanıştı ve görüntüden de anlaşılacağı üzere

burnunu batıra batıra külah dahil olmak üzere yedi :)

Kırklareli deki bir parkta bulunan bu küçük ev öyle hoşuna gitti ki benim afacanımın, ordan çığlıklarla ayrılabildik. Tabiki bu zoraki ayrılışın bizim tüm günümüzü berbat edebileceğini bilemezdik.

Teyze ya niye öyle bakıyorsun bana ya, kimsin sen.

Bak konsantre olup bir kayamadım ya.