10 Kasım 2008 Pazartesi

Orda bir köy var uzakta.....

Nerden çıktı bilmiyorum ama köyümüzü anlatasım var. Tek katlı evleri, yemyeşil bahçeleriyle bir cennet sanki; Eskiden köyümüz şimdiki yerleşim yerinden 5-6 km daha yukarıdaydı. Demir madeni bulununca maden şirketi herkeze şimdiki yerleşim yerinden birer arsa ve malzeme verip köyü aldı. Şimdiki köyümüzde çok güzel ama benim hayal meyal hatırladığım kırmızı topraklı mis kokulu köyümüz daha güzeldi.

2 hafta önce hafta sonu düğün sebebiyle gittik , ben mert,annem,teyzem ve çocukları yani cümbür cemaat. Şansımızdan hava bayağı soğuktu ve benim merti mantar toplamaya götürme hayallerim suya düştü. o evde annemle birlikte kaldı. Biz çıktık yola......

Evde kalan oğlum bahçede çapa yaparken

Gerçi telefon çekimi olduğu için çok kötü amma yinede çok hoşuma gitti. Hep istediğim gibi adam gibi adam bir oğlum var. Her işten anlar mızmızlanmaz, kolay kolay ağlamaz ama çok merhametli ve sevecen. Gelinim çok şanslı olacak böyle devam ederse...

Hiç ilk defa yapıyor gibi görünmüyor. Sanki kırk yıllık çiftçi ( yirim ben şeniiii )


Aman ne gayret ne gayret

Toprağı inceleyen çılgın jeolog

Gelelim efendim eski köyümüzde mantar toplama maceramıza. İşte bu eski köyümüzün yolu miss gibi çam ve toprak kokan o güzel köy.
Tam şu sağda okul varmış çook eskilerde annem babam orda okumuşlar ilkokulu, ve babam taaa ozamanlardan sevmiş annemi.

İşte bütün köy böyle kıpkırmızıydı madenden dolayı. Köyde yıkılmayıp kalan yanlızca şu görünen ev...

Burası köyün göleti. Önceleri çok büyük ve daha aşağılardaydı ama sürekli suyu çektikleri için artık azaldı. Çokda kötü bir hikayesi var annemler daha çocukken bir arkadaşları bu gölette boğulmuş ve ancak bir ay sonra bulunabilmiş cesedi, işte okadar derin ve büyüktü zamanında. Çocukken hep ürkerek bakardım sanki o çocuğu görecekmişim gibi hissederdim.
İşte tam şu sol tarafta mantar aradık ama yanlız 1 kova toplayabildik oysaki kovamız dolduğunda ne yapacağımızı bile tartışmıştık yolda :(

Bu eski belkide 60-70 yıllık bir fırın

Bunlarda madenin lojmanları. Artık kullanılmıyor ama tesisin hemen üstünde olduğu için yıkılmamışlar.

İşte bu da gölete kuşbakışı.


İşte bu kaya parçasıda eski köyümüze ait bütün taşlar bu renk Mor-mavi-kırmızı-pembe karışımı. Hele bir tane bulmuştum küçükken güneşte göz alıcı şekilde parlıyordu. İşte böyle artık o köy yok aslında artık o komşuluklarda yok.

2 yorum:

zehra 18 Kasım 2008 11:34  

ne guzel bır gezıntı olmus bu boyle :)

Mert'im 18 Kasım 2008 14:01  

evet ya ben köy hayatını seviyorum, bazen diyorum kocama keşke köyde yaşasak ama onu köyd düşünemiyorum :) şehir çocuğu ne olacak.

links

About This Blog

links

About This Blog

Blogger templates made by AllBlogTools.com

Back to TOP