3' e sayılı zaman kala...

Oğlum'a ;

Bugün tam 2 YIL ,10 AY, 4 HAFTA,19 GÜNLÜK sün yani 3 yaşında kocaman adam olmaya sayılı haftalarımız kaldı. Geçen yıldan daha olgunsun artık herşeyi anlayabiliyor ve anlatabiliyorsun. Anlatamadığın tek bir kelime ve cümle yok, en ince ayrıntısına kadar paylaşıyorsun ben akşamları eve gelince mesela dün " SENİN YANINA GELCEKTİM AMA ÇOK YORULMUŞTUM , EVDE BİRAZ DİNLENEYİM ZATEN ANNEM AKŞAM GELCEK DEDİM" dedin. Gözlerinin içine bakınca o kadar heyecanlı ve coşkulu anlatıyorsun ki ; ömrün boyunca hep seni dinleyebilirim.

Bu senenin sonlarına doğru yani yaklaşık 2-3 aydan beri oyuncaklarınla oynayabiliyorsun. Hiç sıkılmadan onları sıralayıp bizden satın almamızı istiyorsun. Ne kadar dediğimizde hep aynı rakam "2.5" . " E be oğlum uçakla motorsiklet aynı fiyatmı olur " deyince " Anne o uçak bosuk zaten" diyorsun.

Bütün oyuncakların odanın tam ortasına sıralanıyor koridora kadar upuzun bir konvoy oluşuyor ve bunları bozmak yasak sadece satın alabiliriz. Sürekli konuşuyorsun " ANNE NERDEN GEÇMİŞTİN BOZMADAN GEÇTİN DİMİ, BÖÖÖLEE ÜSTÜNDE HOPLASAYDIN KEŞKE, YOKSA ÖYLE Mİ YAPTIN, AFERİN ANNEME BE BOZMAMIŞ OĞLUNUN OYUNCAKLARINI" .

Hele ben işten gelince "SARIL MİNİK OĞLUNA, SIMSIKI SARIL ANNEM BENİM" diye sokulmana bayılıyorum. Üzerime çıkmanı, saçlarımı yolmanı bile şeviyom senin ben pamuk prensim.

Artık benim bacağıma yapışmıyorsun , babanlada zaman geçirebiliyorsun yani artık tamamen alıştın akşamları gelince tekrar işe gitme diye bişey olmayacağına. Bende artık sen biraz babanla top oynarken bulaşıklarımızı toplayabiliyorum.

Ve doğduğundan itibaren hep BEŞİKTAŞ lı kıyafetler , ayakkabılar , önlükler v.s. kullanmana rağmen GALATASARAY lı oldun. Ama yine de babanı kırmamak için " BEŞİKTAŞIDA SEVERİMDEEEE AMA CİMBOMLUYU İŞTE" diyorsun ( Anne FB, Baba BJK, Ve afacan Mert GS yani şu anda tam bir kültür mozağiyi mevcut evimiz de :p)

Ama değişmeyen tarafların da var :

UYKU: Hep aynı hatta kötüye giden uykuya dalma süreci. Artık kesintisiz uyuyorsun geceleri hiç kalkmadan , 2,5 -3 gibi ben seni WC ye götürmek için kaldırıyorum ve sonrasında yatağına koyunca yine uyuyorsun. Ama uyuma sürecin hala çok sancılı GEÇ,KANDIRMACAYLA ve çoğu zamanda şarteli indirip aaaa kesilmiş elektrikler ah,vah,tüh diyerek.

YEMEK: Hala acıkmayan bir bünyen var, sevinsem mi üzülsemmi bilemediğim bir durum var birde o da abur cubur bile yememen. Çikolata, büsküvi, Danone, v.s. gibi ıvır zıvırlar. Hani yememen çok güzel belki ama bazen keşke yeseydi beee dediğim zamanda olmuyor değil hani.

Çikolatayı arada sırada yiyorsun ama hepsini değil yanlızca kaliteli olanlarını ( kime benzedin acep :p )

İNATÇILIK: Hala inatçısın çok inatçısın çokkkkk ama çok tatlısında ikisi birbirini dengeliyo işte.

BİZ YİNE SENİN VARLIĞINDAN HABERDAR OLDUĞUMUZ GÜNDEN BERİ SENİ ÇOKKKK SEVİYORUZ

Hepsini şimdi yazmıyorum kuzu kulağım benşm ara ara sokuşturucam böyle uzun olmasın diye.